ความหมายของคำว่า ' คีต, คีต-, คีตกะ, คีตะ '

ความหมายของคำว่า ' คีต, คีต-, คีตกะ, คีตะ '
คีต, คีต-, คีตกะ, คีตะ หมายถึง [คีด, คีตะ-, คีตะกะ] (แบบ) น. เพลงขับ, การขับร้อง, เช่น แลคีตสําเนียงบรรสาน. (สมุทรโฆษ). (ป., ส.).

คีบ
ก. เอาปลายสิ่งที่เป็นง่ามเช่นคีมหรือปลายไม้ ๒ อันจับสิ่งอื่นให้อยู่.
คีม
น. เครื่องมือชนิดหนึ่งมี ๒ ขาคล้ายกรรไตรสําหรับคีบของต่างมือ ทําด้วยเหล็กเป็นต้น.
คีรี
น. ภูเขา. (ป., ส. คิริ).
คีรีบูน
น. ชื่อนกขนาดเล็กในวงศ์ Fringillidae มีหลายชนิดและหลายสี ถิ่นกําเนิดอยู่ในทวีปยุโรป กินเมล็ดพืช เป็นนกเลี้ยงใส่กรงไว้ฟังเสียงร้องซึ่งไพเราะ ที่นิยมคือ ชนิดสีเหลือง (Serinus pusillus) และชนิดสีชมพู (Carpodacus erythrinus).
คึก
ว. คะนอง, ลําพอง, ร่าเริง, ฮึก ก็ว่า.
คึ่ก, คึ่ก ๆ
ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงลมพัดคึ่ก ๆ.
คึ่ก, คึ่ก ๆ
ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงลมพัดคึ่ก ๆ.